Żywokost >> Dowiedz się więcej

« wróć Żywokost korzeń

Żywokost występuje na terenie niemal całej Europy, części Azji, został również przeniesiony na tereny Ameryki Północnej. W Polsce to roślina pospolicie spotykana, rosnąca najczęściej na żyznych glebach podmokłych łąk i skrajów lasów. Żywokost kwitnie w maju i czerwcu, jest miododajny. Korzeń rośliny wykazuje działanie lecznicze. Zawiera garbniki, olejek eteryczny, a co najważniejsze, sole mineralne, w tym krzem.

Żywokost rekomendowany jest do stosowania zewnętrznego. Znany jest ze swoich właściwości regenerujących i znieczulających. Z żywokostu warto zrobić olej, który przyniesie ulgę w bólach kręgosłupa i kości oraz sprawdzi się przy urazach kolan i łokci. Ponadto, można używać korzenia rośliny jako środka pomocniczego w leczeniu ran i opuchlizny.

Szerokie zastosowanie żywokostu nie ogranicza się jedynie do działania leczniczego. Dzięki zawartości dużych ilości krzemu, roślina ta pomoże na problemy skórne. Zregeneruje skórę, wygładzi ją, przeciwdziała zmarszczkom oraz przywróci cerze napięcie i świeży wygląd.

Żywokost, jego korzeń, to niezwykłe zioło. Jak sama nazwa wskazuje – „żywi kość”.

– stosowany głównie zewnętrznie

– regeneruje kości i przyspiesza wypełnianie się ubytków kostnych

– polecany przy złamaniach oraz zwichnięciach

– pobudza odbudowę tkanek i przyspiesza gojenie ran

– stosowany także do odbudowy stawów oraz powierzchni skórnych – wykazuje również bardzo dobre działanie przeciwzmarszczkowe

– zmiękcza skórę

korzeń żywokostu

korzeń żywokostu

Przepis na olej żywokostowy:

50g ekologicznego korzenia żywokostu wsypać do słoika, zalać 3 szklankami oleju lnianego. Zakręcić słoik, wstawić do garnka z wodą. Wodę zagotować, a następnie na małym ogniu ogrzewać przez pół godziny. Zdjąć z ognia i pozostawić do naciągnięcia na kilka godzin. Po tym czasie podgrzać ponownie wodę, by olej był rzadszy. Przecedzić i przelać do butelek. Smarować chore, osłabione i nadwyrężone miejsca. Polecany szczególnie przy schorzeniach takich jak rwa kulszowa, bóle stawów i kolan, niegojące się rany, chore zatoki.

« wróć

Przeczytaj też