Perz >> Dowiedz się więcej
Na polach uprawnych uważany za natrętny i trudny do wyplenienia chwast, ale w ziołolecznictwie jest jedną z roślin mającą najwięcej cennych składników odżywczych. Perz, bo to o nim mowa, występuje szeroko na terenie Europy i Azji. Jest niezwykle wytrzymały, dlatego może rosnąć nawet w nieprzyjaznych warunkach. W Polsce najczęściej można go spotkać na niżu, w zaroślach i na obrzeżach lasów. Zbieramy go wiosną i jesienią, a do celów leczniczych wykorzystuje kłącza. W perzu znajdziemy wiele dobroczynnych mikroelementów, dlatego dodawano go w czasach nieurodzaju i głodu do mąki. Zawiera m.in. inulinę, olejki eteryczne, krzemionkę, potas, żelazo, witaminy z grupy B oraz witaminę C.
Perz charakteryzuje się właściwościami moczopędnymi i jest delikatnie przeczyszczający. Z tego powodu zalicza się go do grupy ziół tzw. czyszczących krew. Oznacza to, że pomaga przy chorobach i problemach związanych z przemianą materii. Dodatkowo, można perz stosować także po wszelkiego rodzaju infekcjach czy zatruciach. Jego działanie moczopędnie pozwoli organizmowi pozbyć się niekorzystnych substancji i wrócić do równowagi. Perz sprawdzi się również przy trądziku, o ile schorzenie to jest wywołane dolegliwościami trawiennymi.
Perz niegdyś stosowany był jako substancja pomocnicza przy leczeniu żółtaczki. Nic w tym dziwnego, gdyż roślina ta bardzo dobrze wpływa na wątrobę. Po pierwsze poprawia jej funkcjonowanie, a po drugie zapobiega stłuszczeniu i pomaga w wydalaniu cholesterolu. Takie właściwości perz zawdzięcza związkowi o nawie inozyt, czyli witaminie B16.
Z powodu swojego moczopędnego działania oraz właściwości przeciwgorączkowych i przeciwbakteryjnych, perz może być stosowany przy różnego rodzaju infekcjach, zwłaszcza zaś przewodu moczowego. Jednak należy pamiętać, by nie stosować go przy niedrożności dróg moczowych.
reklama
« wróć
